Agost (Giorgio Bolza)                                                                 

Agost

L'è in sto mes chì che i ultim sò fiammad

el butta giò l'estaa sui nòster strad;

ch'el ne fa mancà 'l fiaa col soffegon,

ch'el fa buì Milan 'me on caldaron.

El Meneghin l'è come s'el fuss sòtta

a 'na cappa de foeugh...Tutt brusa, scòtta;

l'è on forno depertutt; el sô el rostiss

i mur, i marciapee, el ne brustoliss.

Luna piènna d'agost, set domà tì

che ven a calmà on poo i scalmann del dì...

Quand se smorzen i foeugh del Faraost

l'è on respir a guardatt, luna d'agost!

A sto ballon del ciel ghe fèmm onor

quand grondònom d'inguria e de sudor...

El tò ciar bianch el da come on solliév,

e in sui poggioeu - sorand i verz - se bev.

El ciar de luna ch'el pioeuv giò mostôs

a rinfrescà anca i laver di morôs!